Dutch Foundation for Ladakhi Nuns

ter ondersteuning van tibetaans-boeddhistische nonnen in Ladakh, India

header

Secretariaat
Bangkokdreef 207
3564SM Utrecht
Nederland | Contact

Artikelindex

Medicijnen voor Ladakh

Vlak na de grote ramp afgelopen zomer bezocht Giny ten Brummelhuis,voormalig voorzitter van de DFLN, Ladakh. Zij was getroffen door de verwoestingen en de ernstige gevolgen voor de plaatselijke bevolking. Als reactie heeft ze in haar eigen vrienden-en familiekring een actie opgezet om geld in te zamelen voor medicijnen voor Ladakh.

In de hieronder staande brief kunt u haar donatieoproep lezen. De actie van Giny heeft   € 530 opgeleverd! De DFLN heeft dit bedrag inmiddels naar India overgemaakt. Het sluit mooi aan bij de financiële noodhulp die de DFLN heeft gestuurd naar de Ladakh Nuns Association, waarbij o.a.een initiatief van Amchi Dr Tsering Palmo werd gesteund voor traumahulp aan de velen die hun huis en/of familieleden door het noodweer verloren. Foto's: Giny ten Brummelhuis

Actie: Medicijnen voor Ladakh

Brief van Giny ten Brummelhuis, Gouda 27 december 2010

Beste en lieve familie vrienden en kennissen,

Zoals velen van jullie weten ben ik afgelopen naar Ladakh (Noord West India in de Himalaya) geweest. Ik kwam op 15 augustus aan, nadat op 5 augustus daar een grote natuurramp had plaatsgevonden. In de nacht van 5 op 6 augustus kwam een modderlawine naar beneden van de grote hoogte, 6000 meter. Het nam alle velden, huizen, mensen mee die het onderweg tegenkwam. Gevolg, 200 doden, 70 vermisten, waarvan nu nog steeds mensen worden vermist en heel veel schade aan huizen, wegen, rivieren, elektriciteit, water en geestelijk leed dat met geen pen is te beschrijven.

Ik ben daar toen 3 weken geweest met veel geld dat jullie spontaan aan mij hadden meegegeven voor voedsel, tenten en om reparatie van daken te kunnen uitvoeren. Het was hartverwarmend zoveel support en ik had het gevoel dat ik daar niet alleen was. Twee weken heb ik bij de LNA in hun klooster, Ladakh Nuns Association gewoond en dat was niet gemakkelijk. Het dak was kapot en twee weken lang heb ik geslapen in een bed vol stof, want de ‘labours’ waren het dak aan het repareren en daarbij kwam veel stof en leem vrij. Ook ben ik daar ziek geweest en het is ellendig als je midden in de nacht moet overgeven, diarree hebt en geen water en elektriciteit om de rommel op de ruimen. Maar ik was blij dat ik daar was, want ook heb ik vele mooie momenten meegemaakt. De blijdschap van alle nonnen dat een witte Europeaan naar hen toekwam, na de ramp ( why did you come, it is your holiday, you can go to the sun). Dr Palmo heef mij meegenomen naar families die een familielid hadden verloren. Zo bijzonder om in een andere cultuur het verdriet te kunnen delen van een overledene. Rouwen is universeel, woorden hoeven niet, en er zijn is genoeg op dat moment. Heel ontroerend.

In die weken ben ik mee geweest op medicijnen tocht door de Himalaya. Met een truck om 6 uur in de ochtend vertrekken met 6 nonnen. Over wegen die geen wegen meer waren, maar paden met gaten, hobbels en overal kapotte huizen. Daarna richting het oosten en dat was oké. Richting hoogste pas van de wereld 5600, Kardong-la pas, meter, om medicijnen te zoeken. Veel medicijnen vind je op die hoogte en het is zwaar werk om met een zak op je rug met slippers aan over de natte steentjes te lopen en dan weer te moeten klauteren of klimmen. Ik deed mee, ook met het uithakken van wortels in de grond. Op een gegeven moment hebben de nonnen mij naar het kampje gestuurd om het eten klaar te maken, want het was te gevaarlijk. Tijdens de lunch zaten we tijdens een sneeuwbui te eten, zonder een tent boven je hoofd en het volgende moment begon de zon weer te stralen. Na het zoeken werd de mest (dung) verzameld van de yaks, dat in de winter wordt gebruikt als brandstof.

We hebben 262 gasten online